یافتنت بهانه دلم و خواستنت نیازم و با تو بودن ارزویم و تو را گم كردن پیدایش سراب بود.

تو مانند پرستو امدی و به دورترین دیارغربت رفتی.

بی تو ثانیه ها تكراری شده اند و ایینه چیزی جزسراب را نشان نمی دهد و شقایق غریبی می كند و جاده در انتظار مسافر است و هنوز دلم بدون تو بهانه می گیرد و من ارزوهایم را عاشقانه زمزمه می كنم و

                                                                       منتظرت هستم!